Hvaða rugl er þetta?

Þetta er bara að verða daglegt brauð? Ég er svosem ekkert á leiðinni til Ísafjarðar en Halli er það. Sjáum hvað setur. Kannski verður rutt á eftir. Ég ætla heim að halla mér, enda að fara heim af næturvakt og sé rúmið mitt í hillingum.

Snjóflóð féll á Óshlíð

Myndir

Það eru allir búnir að fá iðrakvefið hér á heimilinu, Björgúlfur síðastur. Hann gaus í nótt. Þá er þessu lokið í bili og allir sáttir við að þetta sé frá.

Veðrið er jafn dásamlegt og hefur verið undanfarna daga og þá skoðar maður myndir!!

Hér er bekkurinn hans Birnis með sitt atriði á Árshátíð Grunnskóla Bolungarvíkur. Þau sungu: Ég á lítinn skrítinn skugga.....

Hér er svo Íþróttaálfurinn ofvirki að syngja. Björgúlfur tók þátt í þessu, lék Nenna níska.

 

Að lokum; bræðurnir Birnir og Baldur Hrafn  að vakna með heimilisdrottninguna á milli sín.....

 

Mánudagur á morgun og ný vinnuvika að hefjast. Vona að hún verði góð, þrátt fyrir lægðagang.

 

Myndlistarsara

Sara Vilbergsdóttir förðusystir mín, verður með sýningu á verkum sínum í Gallerý Fold og hefst hún í dag. Mig langar ótrúlega að fara enda prýða myndirnar hennar flesta veggi hjá mér. Mér skilst að sýningin hangi uppi í viku svo að sunnanlið; um að gera að smella sér!!

Ástkonan Austin, dusilmenni og fleira sápukennt...

Mikið er ég óskaplega fegin að maginn í mér sé að komast í samt form! Í dag er þriðji dagurinn í þessum "túristahring" mínum um lendur Gullfoss og Geysis og enn er töluverð ólga í iðrum móður jarðar. Allt stefnir þó í rétta átt og því ber að fagna með háværu húrrahrópi. Hávært húrrahróp á þessu heimili þýðir það að munnurinn fyllist af hundahárum, tíkin bókstaflega úðar af sér loðnunni og ryksugan er pokalaus. Því verður háreyðing að bíða til morguns og því er ég fegin. Pokarnir fást nefnilega bara á Ísafirði og þangað nenni ég ekki enda eiginmaðurinn heittelskaði á bílnum. Það má teljast furðulegt að enginn annar á heimilinu hefur verið í jafn nánu sambandi við snyrtinguna og frúin... ennþá. Þó var erfinginn móður sinni til samlætis heima við í gær þar sem gróf í klemmdum fingri og þurfti að bora göng á nögl og hleypa úr. Hann fékk fúkkalyf og þykir honum það hin versta píning að þurfa að gleypa slíkt og heimtar að fá að kaupa sér Candy floss vél í Vörutorgi sjónvarpsins að launum fyrir kvölina. Mamman segir þvert nei. Og það verður ekki frekar rætt.

Ég fór í gönguferð í dag með tíkina í unaðslegri, sólbaðaðri Bolungarvík sem hulin er til hálfs af snjó, drifhvítum og púðrandi og gekk meðal annars upp að Hóli og horfði yfir Djúpið bláa. Kíkit við hjá kærri vinkonu sem aldrei kommentar og drakk með henni kaffi. Hysjaði mig heim þegar á skall rok með skafrenningi, mokaði burt ófærurnar fyrir framan húsið og ætla nú í sund til að skola af mér svitann og stæla skrokkinn enn frekar... hef grun um að sundlaugarvigtin verði mér hliðholl eftir slæmsku liðinna daga.´

Ég er í háfleygu stuði sem sést og má mikið að blogg þetta sé ekki í bundnu máli einu saman. Það skapast af þeirri gæfi sem mér hlotnaðist í vesaldómi mínum í gær, að horfa á Jane Austin kvikmyndir í rúminu!! Þvílíkur unaður! Siðareglur aðals og alþýðu á tímum Viktoríu eru mér afar hugleiknar og mætti í einhverju af þeim lærdóm draga nú í dag þegar dónaskapur og (ég leyfi mér að segja) drulluhalaháttur óprúttinna, veður yfir og allt um kring. Sjálf urðum við hjónin nýverið fyrir slíkum og öðrum eins durtshætti að okkur kennir til mikillar ógleði af þeim sökum. Lítilmennska opinberaðist í stuttu máli og hefur það dusilmenni verið kvatt úr okkar lífi, hvorugu okkar til eftirsjár né ama. 

Nú bíða mín þrjár nýjar Jane Austin kvikmyndir, óáhorfðar, og hyggst ég taka þær með mér á næturvaktina í kvöld hvar ég mun gleypa þær í mig, verið ró og friður yfir fólki. Ef ekki þá nýti ég tímann í knús og kelerí við vistmenn og geymi ástkonu mína Austin til annarrar nætur....

Guð veri með ykkur í öllu. Alltaf.

Gullfoss og Geysir

Á heimilið eru þeir kumpánar Gullfoss og Geysir að stinga sér niður og bjóða upp á útsýnisferðir. Aðallega á klósettinu en þó víðar ef þannig ber við. Einnig fylgja hitahverir með í kaupunum.

Það er sumsé æla, dru.. og hiti.....

Ógðeslegt.

ég ætla að verða eins og Britney Spears!

Um daginn hringdi í mig kona sem sagði mér að ég væri í "tísku." Í leiðinni bað hún mig að vera kynni á Samfés, söngkeppni félagsmiðstöðvanna á Vestfjörðum en hún verður haldin á Ísafirði í kvöld. Auðvitað sagði ég já, enda afar mikill ábyrgðarhluti að vera svona mikið í tísku! Það er eins gott að ég er hætt að reykja og enn betra að ég drekki ekki áfengi nema í mikilli neyð! Það væri nú annaðhvort að ég færi að haga mér eins og ógæfu-tískudrósin hún Britney, en eins og flestir vita var hún í tísku. Það var áður en fór að síga á ógæfuhlið hennar og hlýtur því að vera að ég hafi tekið hennar sæti.

Síkretið virkar, það er ljóst!!! Ég er með hringingu á símanum hjá mér úr laginu Britney Spears, svo að í hvert sinn sem síminn hringir, sem er oft, heyrist: Ég ætla að verða eins og Britney Spears, ég ætla að verða eins og hún, úuu Beibí beibí!!!! Og í kjölfarið fæ ég lagið á heilann svo að ég er að syngja þetta allan daginn. Og ÞAÐ VIRKAR!! Ég er í það minnsta komin í tísku og Britney dottin út!!

Árshátíð Grunnskóla Bolungarvíkur var í gær og var eins sú skemmtilegasta sem ég hef farið á. Auðvitað áttu drengirnir mínir sín móment. 1. bekkur með Birni innanborðs söng lagið um Skuggann sem er svo skrítinn og Björgúlfur lék nískubrandinn Nenna í leikritinu Glanni glæpur í Latabæ. Ég var að leikstýra þessum krökkum í 8. og 9. bekk og hreint út sagt brilleruðu á sýningunni!! Ég sat á gólfinu upp við sviðið og hreyfði varir og hendur í samræmi við leikarana!! Aumingja Björgúlfur sem er á viðkvæmum aldri og þarf að dragnast með svona mömmu!! Ég var orðin frekar kvíðin síðustu dagana fyrir sýningu. Fannst krakkarnir ekki leggja nóg á sig, þau kunnu ekki textann, flissuðu í sífellu.... svo framvegis... Svo bara voru þau eins og stjörnur!! Sungu og léku eins og englar og það var ekki einn dauður punktur í sýningunni!! Húrra fyrir Latabæjargenginu í skólanum!

Og húrra fyrir Pylsugerðarmanninum....

 

Skjótt skipast...

Fyrir tveim tímum eða svo gekk ég í yndislegu, stilltu frostveðri með bleikum himni og fannhvítri lausamjöll, framhjá stóra ruðningnum við Víkurbæ. Ég var á leið í sund og hitti Birni og vini hans sem voru í óðaönn að renna sér í dásemdar veðrinu. Þegar sundinu lauk þurfti ég aftur á móti að fá far!! Það er kominn svarta bylur og það er mikið frost. Ég ætlaði að vera með tupperwarekynningu í heimahúsi kvöld en líklega verður ekkert úr því þar sem ég á allt eins von á því að ófært verði orðið innanbæjar innan skamms. Þá nota ég bara tækifærið og legg mig, enda var ég á næturvakt í nótt og fer aftur á miðnætti. Vona bara að rafmagnið haldist á Skýlinu......

Veðurstofa spáir fádæma frosthörku og maður þvær síðar nærbuxur og grefur upp ullarboli til að fóðra nú börnin nægilega vel næstu daga. Árshátíð grunnskólans er á morgun. Það er ágætt því að þá lýkur leikstjórnarverkefni mínu. Mig vantar einmitt alls ekki meira að gera svo að það verður léttir þegar þetta verður búið þó gaman hafi verið. Æfingin í dag gekk stórvel og krakkarnir eiga eftir að standa sig frábærlega.

Hér er mynd sem var tekin í ísingarveðri miklu uppi á Bolafjalli fyrir nokkrum misserum:

Sjá dagar koma...

Tíminn flýgur. Skyndilega er að koma öskudagur með tilheyrandi búningaveseni. Hér í Víkinni tíðkast að krakkar "maski,¨ þ.e. fari á milli húsa í grímubúningi og syngi fyrir sælgæti að launum. Gallinn er sá að hér er ekki bara maskað á öskudag eins og í minni heimasveit til forna, heldur alla þrjá dagana. Bolludag, sprengidag og öskudag. Mér finnst þetta allt of mikið og hef helst ekki leyft mínum strákum að fara nema eitt kvöld. Ég veit að margir eru sama sinnis en svo eru líka þeir sem finnst þetta eiga að vera svona..... aðallega af því að það hefur alltaf verið svona. En Bolvíkingar eru ákaflega hrifnir af hefðum sínum. Og það er ágætt að vera það. Fyrir þá sem það vilja.

Hið umdeilda Þorrablót leið hjá án mikilla umræðna þetta árið. Það lá við að maður saknaði hasarsins frá í fyrra því eitthvað þarf jú fólk að getað talað um. Hressileg skoðanaskipti eru alltaf frískandi og mannbætandi. Mér skilst að þorrablótsnefndin hafi gert að mér stólpagrín og það er bara vel. Eins og Oscar Wild sagði: það er í lagi svo fremi sem talað er um mig. Eins konar " better to be somebody than nobody" viðhorf. Og auðvitað var líka tæpt á því að flutningarnir til Danmerkur hefðu staðið stutt yfir í vísukorni sem flutt var. Var þá sungið á þá leið að við Valrún hefðum kvaðst á krossgötum, ég á heimleið og hún á útleið og er það alveg rétt að vissu leyti því að við kvöddumst við Óshólavitann, ég var á heimleið og hún á útleið.

Af því tilefni set ég inn eina af henni sjálfri frá því á bolludaginn í hittifyrra!

Við Sossa fórum í sund í kvöld og þar sem ég lá alein í heita nuddpottinum og horfði upp í himininn sem missti niðrá mig eitt og eitt snjókorn, mundi ég skyndilega eftir því að bráðum eigum við Halli níu ára afmæli! Mér finnst eitthvað svo stutt síðan við byrjuðum að vera saman. Ég tók hann á löpp, eins og sagt er og hann hafði sosum ekkert mikið um það að segja. Þvílíkt var offorsið og ákafinn í kerlu... Hann lét sér þó vel líka og hefur sennilega sæst á þetta með árunum eins og sagt er. Allavega kvartar hann ekkert..... hátt... ;) En af því að mér finnst talan níu miklu flottari en tíu, vil ég endilega halda upp á þennan merka áfanga. Ég veit bara ekki alveg hvernig. Kannski förum við í svona "punktaferð" á hótel og huggulegheit til Borgarinnar án þess að láta nokkurn mann vita. Bara við tvö og engar heimsóknir, ekkert búðarráp. Bara kelerí á hótelherbergi.......

Annars átti ég nú alltaf að fá einhverja ferð í verðlaun fyrir söngvakeppni sem ég sigraði á milli jóla og nýjárs. Ég er nú ekki farin að sjá það ennþá. Ég ætti kannski að fara að rukka.......

 

nenni ég að hafa skoðun?? Nei.

Það er eitthvað sérstakt við það að vera vakandi þegar aðrir sofa. Mér finnst gott að vera á næturvakt, nema þetta með að sofa á daginn þegar aðrir vaka. Helst finnst mér að maður ætti ekki að þurfa að sofa nema svona einu sinni í viku, það væri passlegt. Nú er rólegt á vaktinni og ég búin að fara bloggrúnt góðan. Fátt er skrifað án þess að það snúist um brjálæðið í borginni. Ég sá lætin í sjónvarpinu og mér finnst þetta allt vera skrípaleikur frá A til Ö. Mér finnst íslensk pólitík undanfarinna ára einkennast af skrípahætti og á orðið erfitt með að samsama skoðanir mínar því fólki sem býðst að fylgja. Ég hef alltaf litið svo á að málstaður stjórnmálaflokka sé aldrei meiri eða merkilegri en fólkið sem er við stjórnvöl hvers flokks, hverju sinni. Þess vegna gafst ég upp á "barnatrúnni" sem var auðvitað Íhaldið. Flokkurinn sem ég ólst upp við að væri sá rétti. En smám saman rennur ljósið skýrar upp fyrir mér: fólki er bara hreinlega ekki treystandi fyrir valdi. Ég segi nú bara eins og Dr. Tóta vinkona; menntað einveldi er eina lausnin!

Að gamni slepptu; það ástand sem verið hefur í íslenskum stjórnmálum undanfarin ár hefur gert mig að pólitísku viðrini. Ég þoli ekki flokkakerfið lengur. Ég vil getað valið mína bita sjálf úr kjötborði. Ekki þurfa að taka slögin og hálsbitana með, þegar ég versla mér í kjötsúpu! Og í dag finnst mér úrvalið í kjötborðinu frekar "mánudagslegt." Það er fátt um fína drætti. Og á meðan ét ég bara eitthvað annað og læt eins og ég sjái ekki kæfukjötið sem er í boði!

 

Núna verða allir að kvitta fyrir komuna!

Mér finnst alltaf svo makalaust hversu margir virðast lesa bloggið mitt. Oft og iðulega segir ólíklegasta fólk við mig: Ylfa, ég las á blogginu þínu að..... osfrv...

Oft er þetta fólk sem ég þekki nánast ekkert og er varla nafnkunnug, hvað þá meira. Og alltaf hugsa ég: shit! nú verð ég að fara að verða ópersónulegri í skrifum mínum. En svo gleymi ég því. Mér gengur aldrei sérlega vel að halda svoleiðis markmið. Ég er ekki nógu dugleg að halda "frontinum" og vera prívat manneskja. Ekki svo að skilja að öll mín prívat mál rati hingað! Því fer fjarri! Einungis það sem mér finnst allt í lagi að aðrir viti. Einhver sagði mér einu sinni að ég ætti ekki að skrifa um geðræna erfiðleika, s.s þunglyndi, því að fólk gæti freistast til að nota það gegn mér!! Það þótti mér einkennileg sýn á hlutina! Hvernig er hægt að nota slíkt gegn manni? Það væri mun auðveldara að særa mann með því að sletta einhverju framan í mann sem ekki á að vera sýnilegt en er það samt. Og það er nú einu sinni þannig að flest kemur upp á yfirborðið. Fyrr eða síðar. Svo erum við nú líka að lifa árið 2008 þar sem við erum fyllilega meðvituð um að andlega hliðin er jafn útsett fyrir sjúkdómum og krankleikum og sú líkamlega.

Ég fór með Diddu vinkonu og Irisi Kramer á fystu æfingu Gospelkórs Vestfjarða í gærkvöldi og mikið déskoti var gaman! Gospeltónlist er auðvitað æðisleg og rosalegt kikk að syngja hana. En þar sem hávaðabelgurinn Ylfa er komin í Altinn, þá vantar fleiri sópranraddir til að mynda jafnvægi og hér með auglýsi ég eftir slíkum!

Annað kvöld er svo fyrsta Túpperwarekynningin mín og eru allir velkomnir hingað heim klukkan átta að skoða dollur og dósir og smakka á himneska, heimatilbúna súkkulaðinu eftir uppskrift Sollu himnesku! Svo á fimmtudagskvöldið eru tónleikar í íþróttahúsinu á Ísafirði þar sem Sinfóníuhljómsveit Íslands leikur undir hjá Hátíðarkór sem flytur Gloriu eftir Francis Poulenc. Á laugardagskvöldið ætla ég að bjóða tveimur vinkonum mínum hingað heim í sviðaveislu svo að það er annasöm vika framundan.